- varmaq
- varmak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
varmaq — f. 1. Getmək, yetişmək, çatmaq, gəlmək, gəlib çatmaq. İstərəm kim, varayım kuyinə yüz qovğa ilən. K.. Leyli onun olsun, eylədim əhd; Var, indi sən et əlacına cəhd. F.. Səba, əhvalımı bir bir; Varıb ol yarə ərz eylə. M. V. V.. Səba, var,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
varma — «Varmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
getmək — f. 1. Addım ataraq hərəkət etmək; yerimək, addımlamaq. Asta asta getmək. İti getmək. Piyada getmək. Yolla getmək. Yanınca getmək. // Bir yerdən başqa yerə varmaq. Şah Səlməxatuna işarə etdi ki, hərəmxanaya getsin. . M. F. A.. <Kərbəlayı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çatmaq — 1. f. 1. Bir istiqamətdə gedərək nəzərdə tutulan yerə yetişmək; varmaq. Atlılar hələ dolamaları enməmiş, Məmməd bəylə Kiçikbəyim çaya çatmışdılar. Ç.. <Qərənfil xala> poçta çatdı, sovqat yeşiyinin üstünü yazdırdı. Ə. Vəl.. // Eyni mənada… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gəlmək — f. 1. Hərəkət edərək, yeriyərək bir yerə varmaq, çatmaq, yetişmək. Öz evimizə gəldik. Kinodan çıxıb mehmanxanaya gəldilər. – <Hacı Bağır:> Hə, axund, de görək nə xəbər ilə gəlmisən? H. N.. // Üzü danışana tərəf hərəkət etmək, yerimək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şit — sif. 1. Duz qatılmamış, duzsuz. Şit pendir. Şit kərə. – <Mahmud:> Bir kətəyə bax, şit yağı da basıblar arasına, adamın ağzının suyu axır. Ə. H.. // Duzu az, lazımınca duzlanmamış. Şit xörək. 2. məc. Danışığı, hərəkətləri yüngül, qeyriciddi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sunqulamax — (Cəbrayıl) fikir vermək, fərqinə varmaq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ağ — 1. 1. sif. Qar, süd, tabaşir rəngli (qara əksi). Ağ saç. Ağ köpük. – Sona gülümsünüb, ağ əlləri ilə Bahadırın əlindən tutub çəkdi. N. N.. 2. sif. Təmiz, yazılmamış. Ağ kağız. Ağ dəftər. 3. is. Gözün buynuz təbəqəsində əmələ gələn ağımtıl ləkə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çıxmaq — f. 1. Bir yerdən (binadan, otaqdan və s. dən) kənar olmaq, içəridən dışarıya varmaq, getmək, xaric olmaq. Evdən çıxmaq. Kabinetdən çıxmaq. – Çay hazır olanadək mən özümə əlcəklər alım, – deyib Sona otaqdan çıxdı. N. N.. 2. Bir yerə getməyə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dərin — sif. 1. Səthindən, yaxud ağzından dibinə qədər xeyli məsafə olan, böyük dərinliyi olan (dayaz əksi). Dərin quyu. Dərin çay. Dərin göl. – Bu dərə, dərin dərə; Suları sərin dərə; Ovçu maral axtarır; Göstərmə yerin, dərə! (Bayatı). // Dərində olan.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti